Home / Agenda / Toespraak van Zijne Majesteit de Koning ter gelegenheid van de 75ste verjaardag van de Slag om de Ardennen

Toespraak van Zijne Majesteit de Koning ter gelegenheid van de 75ste verjaardag van de Slag om de Ardennen

16 december 2019

"Het Belgische volk gedenkt zijn Amerikaanse bevrijders". Deze zin staat niet alleen in de steen van dit herdenkingsmonument gebeiteld, maar ook in onze harten gegrift. Onze dankbaarheid gaat uit naar alle soldaten van de geallieerde mogendheden, waarvan ik de talrijk opgekomen vertegenwoordigers een warm welkom heet.

De Slag om de Ardennen, dat zijn bijna twee maanden van verbeten strijd, ontbering en lijden in de sneeuw en in de koude. En talloze daden van moed en heldhaftigheid. De Slag liet een spoor van vernieling en dood achter en maakte onder burgers en soldaten meer slachtoffers dan de landing in Normandië. Dankzij hen werd België eindelijk voorgoed bevrijd van de nazibezetting.

"Nuts", het beroemde woord waarmee de Amerikaanse generaal McAuliffe hier in Bastenaken stellig weigerde zich over te geven, zal nog lang in ons collectief geheugen blijven. Het belichaamt de moed en vastberadenheid van onze bevrijders. Het sluit goed aan bij de legendarische onbuigzaamheid van de inwoners van de Ardennen. En het drukt de verwerping uit van de barbarij.

Er zijn momenten waarop men “neen” moet kunnen zeggen. Neen zeggen tegen het extreme kwaad dat wordt uitgedragen door een ideologie die berust op haat. Dat is wat we vijfenzeventig jaar geleden allemaal samen hebben gedaan. We hebben “neen” gezegd tegen een ideologie die de superioriteit van één ras boven de andere aanprees. Een ideologie die het eigen volk en ook andere meesleurde in haar duister plan. Hoeveel levens hadden kunnen worden gered als mannen en vrouwen de ogen niet hadden gesloten voor zoveel discriminatie en onrecht of als ze zich eerder hadden verontwaardigd over de opeenstapeling van bedrieglijke of racistische uitlatingen?

Het Amerika van 1944 heeft zich ten volle ingezet om de vrijheid en de democratie te verdedigen. Dat is het blijven doen tijdens de Koude Oorlog. Zeventig jaar geleden hebben wij samen de NAVO opgericht. Dertig jaar geleden hebben we een andere totalitaire ideologie overwonnen. Na de Atlantische Muur werd nu ook het IJzeren Gordijn gesloopt dankzij de vastberadenheid van de vrije wereld en de veerkracht en onverzettelijkheid van de volkeren in Centraal- en Oost-Europa.

Sindsdien hebben wij stap voor stap een nieuw Europa opgebouwd, dat stoelt op verzoening en de vaste wil om eeuwenoude rivaliteiten te begraven. Al die jaren zijn de Verenigde Staten als een "stad op de heuvel" geweest, aan de zijde van Europa, met als doel andere landen met gedeelde waarden te ondersteunen en voort te trekken.

Vandaag is de strijd nog niet gestreden. Democratieën zijn per definitie brozer en kwetsbaarder dan regimes die vrijheden inperken. We moeten des te waakzamer zijn omdat misleidende verhalen en haatdragende taal vandaag nog gemakkelijker en sneller worden verspreid. De sociale ongelijkheid en economische moeilijkheden vormen een vruchtbare voedingsbodem voor nieuwe ontsporingen. Tenzij wij, net als in 1944, in het hartje van de winter en tegenover een agressieve vijand, opstaan om deze uitwassen de weg te versperren.

De strijd voor de vrijheid gaat hand in hand met een voortdurende waakzaamheid over de juiste uitoefening van deze vrijheid. Hij veroordeelt laster, polarisering en uitsluiting. Hij wil integendeel verbinden en verzoenen.

Laten we, voor dit monument dat is opgedragen aan de vrijheidshelden en vredestichters, voor u, veteranen, de plechtige verbintenis aangaan om deze strijd voort te zetten. Laten we ons met steeds grotere vastberadenheid en in alle omstandigheden inzetten ten dienste van de waarheid, de gematigdheid en de gerechtigheid.