Toespraak van Zijne Majesteit de Koning bij de opening van het project “Onze vergeten helden”

Toespraak van Zijne Majesteit de Koning der Belgen

bij de opening van het project “Onze vergeten helden”

Begraafplaats van de stad Brussel, woensdag 2 mei 2018

 

Dames en heren,

De gezamenlijke herinnering is van het allergrootste belang voor een samenleving. Het tonen van dankbaarheid maakt daar fundamenteel deel van uit. In de loop van dit jaar, waarin we het einde van de Eerste Wereldoorlog herdenken, spreken wij meer in het bijzonder onze dankbaarheid uit ten aanzien van de landen en mensen die ons hebben geholpen, onze vrijheid terug te winnen. De Koningin en ik hebben dit onlangs nog gedaan in Canada en in de Verenigde Staten. En in de aanloop tot de honderdste verjaardag van de Wapenstilstand zullen wij ons hiervoor blijven inzetten.

Het initiatief om de graven van onze vergeten helden in ere te herstellen is een uiting van dezelfde bezorgdheid om niet te vergeten. Sommige graven van oudstrijders worden niet meer onderhouden omdat ze geen nakomelingen of naasten hebben, die daarvoor kunnen zorgen. Door aan peters en meters die geen rechtstreekse band hebben met de overledenen, de gelegenheid te geven om zich over een of meer van deze graven te ontfermen, smeden we nieuwe banden met het verleden en geven we onze geschiedenis als het ware een nieuw gezicht.

Elk van die soldaten heeft namelijk bijgedragen ons te maken tot wie we zijn. Hun leven is te vroeg afgebroken. Zij hebben zichzelf opgeofferd voor het vaderland, voor de toekomstige generaties en dus voor ieder van ons. Het is onze plicht dit te erkennen en hen eer te betuigen.

Het is belangrijk om ons te blijven herinneren, en om niet alleen de Geschiedenis met een grote G te blijven vertellen, maar ook de geschiedenis van de gewone soldaat die, vaak naamloos, is gesneuveld. Omdat het ons toelaat stil te staan bij het feit dat de toekomst van iedere samenleving steunt op de bundeling van de krachten van al haar leden. Een samenleving wordt sterker dankzij het samenleggen van alle talenten. En hoe meer een samenleving erin slaagt ieders rol te erkennen en aan te moedigen, hoe meer ze waarden ontwikkelt en waarde schept.

Door ons onze geschiedenis opnieuw eigen te maken, verrijken wij onze blik op ons eigen leven. De zin van herdenkingen zoals die van het einde van de Eerste Wereldoorlog, is ook ons te doen nadenken over de diepe oorzaken van oorlogen en over de logica van het geweld. Zo worden wij bewustgemaakt van de prijs van de vrede en van de verantwoordelijkheid die ons te beurt valt om haar te vrijwaren. Daarom verheugen mij de talrijke inspanningen om conflicten te voorkomen of de verzoening tussen partijen te bevorderen, met het oog op de totstandkoming van een duurzame vrede. Laten we er blijven aan werken.

Om al deze redenen hield ik eraan hier samen met u aanwezig te zijn, om dit mooie initiatief te steunen dat verleden, heden en toekomst verenigt, en om zoveel mogelijk Belgen aan te sporen er aan deel te nemen. Door 6.000 van onze helden uit de vergetelheid te halen, zullen er in ons land meteen ook duizenden nieuwe voorvechters zijn van vrede en een harmonieuzer wereld.