Toespraak van Hare Majesteit de Koningin - Internationale Dag van de Rechten van het Kind

Dames en heren,

Toegankelijk kwaliteitsonderwijs lijkt voor velen van ons vanzelfsprekend. Toch is dit niet het geval. Vandaag vieren we de Internationale Dag van de Rechten van het Kind. En opnieuw is het spijtig te moeten vaststellen dat dit basisrecht op onderwijs van elk kind - een recht dat toch universeel wordt erkend- nog  steeds niet ten volle wordt gerespecteerd.

Alle kinderen, waar ook ter wereld, hebben recht op kwaliteitsvol onderwijs. Ondanks een vooruitgang in de toegang tot onderwijs het voorbije decennium, genieten wereldwijd 57 miljoen kinderen nog steeds geen basisonderwijs. Ik denk hierbij aan kwetsbare groepen zoals meisjes, arme kinderen of kinderen met een handicap of zij die leven in nood- en conflictsituaties.

Deze laatste groep is heel talrijk: meer dan de helft van alle niet-schoolgaande kinderen leeft in landen die geconfronteerd worden met nood- en conflictsituaties. Het meest recente trieste voorbeeld is dat van de Filipijnen, die voor de zoveelste keer zwaar getroffen werden door een tyfoon. Het staat vast dat bij dergelijke natuurrampen de kinderen het meeste lijden. Een jaar geleden was ik zelf getuige van de moeilijke onderwijssituatie voor kwetsbare kinderen in Haïti tijdens mijn bezoek aan enkele UNICEF-onderwijsprojecten. En toch blijven kinderen moedig in deze moeilijke omstandigheden; ze blijven lachen en spelen; ze blijven ook hopen: hopen dat ze zo vlug mogelijk terug naar school kunnen gaan. Het is cruciaal dat de lessen vlug heropstarten. Want het geeft kinderen stabiliteit en helpt hen om de psychosociale trauma's te verwerken. Die grote veerkracht van kinderen treft mij telkens opnieuw.

Als erevoorzitster van Unicef België schaar ik mij achter   inspanningen die het lot van deze kinderen kunnen verzachten. 

Mesdames et messieurs,

L'inégalité des chances dans l'enseignement ne se manifeste pas uniquement à l'étranger. Et la pauvreté infantile est un paramètre important, même dans notre propre pays. Il est tellement difficile de rompre le cercle vicieux de la pauvreté intergénérationelle.

Vous savez à quel point je suis sensible à la cause des personnes vulnérables en général et à celle des enfants en particulier. Comme mère, d'abord : je me rends compte au quotidien de tout le potentiel que les jeunes enfants ont en eux. Je sais que les enfants évoluent très vite et je réalise combien il est important de créer les conditions qui leur permettent de s'épanouir, de trouver leur voie, d'exprimer les talents qu'ils ont tous en eux.

Lors de mes activités également, je suis touchée par tous les enfants que je rencontre : je prends la mesure de leur situation et des inégalités auxquelles ils sont parfois confrontés. Chaque fois, j'essaie d'apporter une contribution aux efforts de remédiation, qui constituent souvent un travail de longue haleine.

La table ronde d'aujourd'hui nous permettra de nous mettre à l'écoute de la voix des enfants les plus pauvres et de ceux qui travaillent ou vivent avec eux.

Mesdames, Messieurs, nous devons tout mettre en œuvre pour garantir l'égalité des chances pour les enfants en situation de pauvreté. En effet, une éducation de base de qualité est un des objectifs prioritaires reconnus par la communauté internationale. Nous ne pouvons pas y rester indifférents.

Je vous remercie.