Home / Agenda / Toespraak van Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Elisabeth ter gelegenheid van haar achttiende verjaardag.

Toespraak van Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Elisabeth ter gelegenheid van haar achttiende verjaardag.

25 oktober 2019

Sire, Majesteit,
Geachte genodigden,
Mesdames et Messieurs,

Ik ben blij om hier samen met u mijn achttiende verjaardag te vieren. Dit bijzonder moment zal ik me altijd blijven herinneren.

De afgelopen achttien jaar heb ik veel verrijkende momenten gekend. Die hebben mij gemaakt tot wie ik vandaag ben. Achttien worden is een overgang naar meer volwassenheid. Een moment waarop ik stilsta bij alles wat ik heb meegekregen en alle kansen die me zijn geboden. En hierbij voel ik alleen maar dankbaarheid.

Allereerst is er mijn familie. Zij is er altijd geweest om me te steunen en aan te moedigen. Samen vormen we een sterk team – en dan denk ik natuurlijk ook aan mijn broers en zus, Gabriel, Emmanuel en Eléonore. Dank je, mama, voor je beschikbaarheid en je luisterend oor. Dank aan jou, papa, voor je vertrouwen. Ik weet dat ik altijd op jou zal kunnen rekenen.

Ik wil ook mijn leerkrachten bedanken. Het is fijn om u hier vandaag weer te zien. Jullie kennis en aanstekelijk enthousiasme hebben mijn kijk op de wereld verbreed en de weg geopend naar kunst, muziek en sport.

Ik ben ook gelukkig dat het Prinses Elisabethziekenhuis, waarmee ik een speciale band heb, hier vandaag aanwezig is, met enkele patiënten.

Dank ook aan jullie, die dit jaar, zoals ik, hun achttiende verjaardag vieren – voor de mooie boodschappen die jullie hier hebben gebracht en voor alle andere getuigenissen die ik heb gekregen.  Ze geven blijk van een erg heldere kijk op de zaken en stralen ook heel wat wijsheid uit. Ik deel jullie bezorgdheid voor de toekomst, in het bijzonder het klimaat, en het feit dat we daar eensgezind antwoorden op moeten vinden. Ik geloof in de toekomst – omdat ik zie hoe sterk mijn generatie zich daarvoor inzet.  Ik deel met jullie dezelfde hoop en dezelfde wil om het verschil te maken.

Achttien jaar… Een stap die ik met veel optimisme zet. Ik besef dat ik nog veel te leren heb. Daar zal ik me de volgende jaren ook op toeleggen: proberen de wereld beter te begrijpen – en ertoe bijdragen hem te verbeteren, door van mezelf het beste te geven.

Het land kan op mij rekenen.